for English please scroll down

Ego Trip
czyli o ludziach i fotografiach

fotografie: Czułość
wybór: Szabłowski & Zamoyski
słowo: Szabłowski
piecza: Zamoyski
przestrzeń i gościnność: Ego
Czułość w składzie: Nampei Akaki, Stanisław Legus, Weronika Ławniczak, Bao Ting, Johann M. Winkelmann, Vova Vorotniov, Janek Zamoyski

Zapraszamy na wystawę Czułości. Zanim jednak na nią wejdziemy, zadajmy pytanie o tożsamość autora. To ważne, bo Czułość jest zbiorowym podmiotem tworzącym i wystawiającym fotografie. Tymczasem, niefrasobliwe robienie i pokazywanie zdjęć nie ma dziś racji bytu. Dlatego nie mniej ważna od samych prac jest kwestia kto, jak i dlaczego je robi.

Wychodząc z wystawy, zadamy pytanie o tożsamość, sens i przedmiot Czułości jeszcze raz. Jeżeli wszystko pójdzie tak jak trzeba i wystawa się uda, druga odpowiedź będzie inna niż pierwsza.
*
Czułość jest rodzajem praktycznego manifestu pewnej postawy. Ten manifest nie został nigdy spisany, ale pozostaje w procesie ciągłej redakcji. Modyfikacje i aktualizacje, wprowadza każda nowa fotografia stworzona w kręgu Czułości.
*
Czułość jest pewną artystyczną operacją. Istnieją dwa najważniejsze przedmioty tej operacji. Pierwszym jest fotografia, a drugim ludzie: relacje między tworzącymi fotografie artystami, projekt wspólnoty, którą na bazie tych relacji można zbudować.
*
Czułość jest także pewną historią, krótką, ale dynamiczną. Dlatego pytanie czym jest Czułość, pada w kontekście tego, czym Czułość zdążyła już być. Każda z przeszłych form ukazuje czym Czułość już nie jest, ale każda zostawia jednocześnie osad na jej przyszłości.

Czułość była więc grupą młodych fotografów, których połączyła potrzeba stworzenia w tym medium autonomicznych jakości, nie mieszczących się w dominujących paradygmatach i instytucjonalnych dyskursach. Była przedsięwzięciem luźnej konstelacji przyjaciół, oddolną inicjatywą. Była kolektywem pracującym nad artystycznymi zdarzeniami. Była romantycznym marzeniem o artystycznej rewolucji i wymknięciu się władzy establishmentu. Była miejscem, a właściwie całym zbiorem miejsc. Zrujnowaną kamienicą w śródmieściu Warszawy w przededniu gentryfikacji. Willą na Saskiej Kępie. Kordegardą wyburzonej hali targowej z przełomu XIX i XX wieku. Sutereną w biurowcu w centrum miasta. Była także wielokrotnie nomadycznym projektem bez stałej przestrzeni i siedziby.

Czułość była artystyczną i towarzyską sensacją w warszawskim świecie sztuki. Była fundacją realizująca projekty. Galerią, która stara się działać na rynku sztuki nie pozwalając by rynek zupełnie ją pochłonął.

W czasie trwania historii Czułości jej skład zmienił się wielokrotnie. Czułość zaczynała się jako warszawska sytuacja towarzysko-artystyczna. Dziś jest sytuacją międzynarodową, rozgrywająca się symultanicznie w wielu miastach w różnych częściach świata.

Tym wszystkim Czułość była, dawniej i jeszcze przed chwilą. Czym będzie? Wystawa „Ego Trip” jest przedstawieniem prac fotograficznych, ale zarazem poszukiwaniem odpowiedzi na to pytanie. Znaleźć ją można tylko w fotograficznych obrazach; bo jedno co jest pewne: Czułość jest bardziej kondycją przeżywania i działania niż dyskursem. Na wystawie znajdują się więc prace wszystkich artystów, którzy tworzą obecnie w kręgu Czułości. Pokazujemy tak mało prac jak się da, by każda pozostała widzialna – i jednocześnie nie mniej, niż trzeba, by stworzyć szansę do ujawnienia się wspólnego ducha, który je wszystkie przenika.
*
Spójrzmy zatem na fotografie, które stworzyli artyści identyfikujący się z Czułością. Zanim nie zobaczymy wystawy, nie zgadujmy jakie wnioski płyną z tego zbioru. Na razie przyjmijmy jedynie kilka założeń. Czułość (na światło i na świat) to podstawowy parametr niezbędny do wykonania fotografii. Zdolność do czułości (wrażliwości, uważności i otwartości na innych), to także niezbędna kompetencja do ustanawiania głębszych relacji między ludźmi: przyjaźni i poczucia wspólnoty. Czułość dotyczy także Rzeczy: materialności fotografii, ich formatów, faktur papieru, pigmentów, kolorów, ram, w których są zamknięte.
Czułość to sprawa między ludźmi i fotografiami, a także wzajemna relacja miedzy ludźmi, którzy robią, pokazują i oglądają fotografie. Czułość umożliwia wiarę, że każde ze zdjęć warto było wykonać, a nawet trzeba było to zrobić. Wierzmy, że tylko takie prace znalazły się na „Ego Trip”.

Takie są założenia. Do czego doszło na ich bazie, dowiemy się po otwarciu wystawy, ponieważ Czułości nie da się zaprojektować – można ją tylko (p)okazać.

CDN.

Stach Szabłowski

plakat: Stanisław Legus Hobo Design
tłumaczenie: Natasza Lubryczyńska

————————–————————–————————

Ego Trip
or
about people and photographs

Photographs: Czułość
Selection: Szabłowski & Zamoyski
Words: Szabłowski
Care: Zamoyski
Space and hospitality: Ego

Czułość team: Nampei Akaki, Stanisław Legus, Weronika Ławniczak, Bao Ting, Johann M. Winkelmann, Vova Vorotniov, Janek Zamoyski

We invite you to the Czułość exhibition. Before we step in, however, let us ask a question about the identity of the author. It is important because Czułość is a collective entity engaged in creating and exhibiting photographs. However, a carefree activity of taking and showing pictures has no raison d’etre nowadays. Thus the question of who, how and why engages in this work is of no less importance than the work itself.
When leaving the exhibition, we will again ask a question about the identity, the sense and the work of Czułość. If everything goes as planned and the exhibition turns out well, this time the answer will be different.

*
Czułość is a kind of practical manifesto of a certain attitude. This manifesto has never been written down but remains in a constant process of editing. Modifications and updates are being introduced by each new photograph created within Czułość.
*
Czułość is a certain artistic operation of two main subjects. The first is photography, the second is people – relations between artists who create photographs, the project of community which can be created based on these relations.
*
Czułość is also a certain history, short but dynamic. Thus a question of what is Czułość is asked in the context of what it has had time to be so far. Each of the past forms communicates what Czułość is no more and at the same time is leaves a trace for the future.

Therefore Czułość has already been a group of young photographers, joined by a need to create autonomous qualities within this medium, qualities that do not fit in currently dominating paradigms and institutional discourse. It has been an initiative of a loose circle of friends, a grass-root undertaking. It has been a team working on artistic events. It has been a romantic dream make an artistic revolution and escape the authority of establishment. It has been a place, or a collection of places to be precise. A ruined tenement in the downtown of Warsaw on the eve of gentrification. A villa at Saska Kępa. A guardhouse of a XIX-XX-century covered market. A basement in an office block in the city center. It has also repeatedly been a nomadic project with no fixed space and seat.

Czułość has been an artistic and social sensation in the varsovian world of arts. It has been a fundation realizing projects. A gallery striving to operate on the art market and not be eaten up by it.

Throuhout its history, the members of Czułość have changed many times. It started up as a Warsaw socio-artistic situation. Today it is an international situation taking place simultaneously in many cities in different parts of the world.
All this is what Czułość used to be or has been recently. What is it going to be? The „Ego Trip” exhibition is a presentation of photographic works and a search for the answer to this question. The answer than can only be found in photographic pictures, as there is only one thing that is sure – Czułość is more a condition of living through and acting than a discourse. The exhibition includes therefore works of all artists who currently work within the circle of Czułość. We present as few works as we can so that each remains visible – and at the same time as many as it takes to create conditions for a common spirit to show up.
*
Let as then have a look at the photographs created by artists who identify themselves with Czułość. Before we see the exhibition, let us not take guesses as to conclusions that can be reached from this collection. Let us only assume a few things. Czułość which translates as Sensitivity (to light and to the world) is a basic parameter in taking a photograph. Ability to be sensitive (tender, attentive and open to others) is an indispensable skill to create deep relations between people: friendship and feeling of comunity. Czułość also relates to Things: the physical of photographs, their format, paper texture, pigments, colours, and how they are framed. Czułość is a thing between people and photograps and between the relations created by people who take, show and watch photographs. Czułość brings to life a belief that each picture was worth taking or even needed to be taken. We believe that only such works are presented at the „Ego Trip”.
Such are the assumptions. Where they lead can only be found out once the exhibition is open. Because Czułość can not be designed – it can only be revealed.

To be continued.

Stach Szabłowski

the poster: Stanisław Legus
translation: Natasza Lubryczyńska

supported by the Japan Foundation